De Historie van Beleving in Gebouwen: Van Functionaliteit naar Emotie
Beleving in gebouwen is niet iets nieuws. Al eeuwenlang spelen ontwerpers en architecten in op het gevoel dat ruimtes bij mensen oproepen. Maar hoe heeft de aandacht voor beleving zich ontwikkeld?
Het Begin: Functionele Ruimtes
Tot ver in de 20e eeuw lag de focus vooral op functionaliteit. Gebouwen moesten praktisch, duurzaam en efficiënt zijn. De ervaring van bewoners of gebruikers kreeg pas later aandacht.
De Jaren '60 en '70: Het Tijdperk van Expressie
In deze periode kreeg persoonlijke expressie meer aandacht. Kleurrijke ontwerpen en gedurfde architectuur werden ingezet om emotie en persoonlijkheid in gebouwen te brengen. De gebruikerservaring begon belangrijker te worden.
De Jaren '90: Focus op Gebruikers
Vanaf de jaren '90 werd beleving een centrale pijler. Architectuur en interieurontwerp werden steeds vaker ingezet om een specifieke sfeer en emotionele reacties te creëren. Hotels, kantoren en residentiële projecten ontdekten dat een sterke beleving onderscheidend was.
21e Eeuw: Strategische Belevingsconcepten
Vandaag is beleving strategisch. Vastgoedprojecten worden ontwikkeld met een helder doel: bewoners en gebruikers écht raken. Dit gebeurt door het verbinden van technologie, duurzaam ontwerp, community-building en hyperpersoonlijke ervaringen.
De geschiedenis van beleving laat zien hoe emotie en gevoel steeds belangrijker worden in het ontwerp van gebouwen. Projecten die hierin investeren, creëren blijvende waarde en loyale gebruikers.
REDE bouwt voort op deze historie en helpt je gebouwen te creëren waar beleving centraal staat.
